ليپوپروتئين ها به طور عمده به 4 دسته تقسيم مي شوند: ليپوپروتئين هاي با چگالي پايين (LDL)، با چگالي بسيار پايين (VLDL)، با چگالي بالا(HDL) و شيلوميكرون ها. HDL وظیفه برداشتن كلسترول از بافت ها را برعهده دارد. HDLبالا بر خلافLDL عمل حفاظت و پيشگيري را از طريق برداشتن كلسترول از بافت ها بر عهده داشته و در واقع بالا بودن HDL سبب كاهش خطر ابتلا به بيماري هاي كرونر قلبي و عروقي مي شود، در صورتی که پايين بودن سطح HDL حتي درصورت نرمال بودن كلسترول سبب افزايش خطر ابتلا به بيماري هاي ذکر شده مي گردد. HDL وظيفه دارد مولكول هاي كلسترول را كه به دلیل از بين رفتن سلول ها و يا تغييرات و نوسازي غشا سلولي آزاد و وارد پلاسما شده اند را جمع آوري كند.
HDL به واسطه ی سلول هاي روده و سلول هاي كبدي سنتز شده و ترشح مي گردد اما HDL نو ساخته شده توسط روده هنگامي كه وارد جريان خون مي شود فقط حاوي آپوپروتئين A بوده و فاقد آپوپروتئين هاي C و E است. آپوپروتئين هاي C و E در كبد ساخته مي شوند و زماني كه HDL روده اي وارد جريان خون مي شود بر روي آن منتقل مي شوند. به اين چربي (HDL) اصطلاحا چربي خوب گفته می شود، زيرا HDL چربي هاي خون را براي مصرف به كبد مي برند.
دلایل افزایش
رژیم های غذایی با کربوهیدرات کم، ورزشهای طولانی مدت آئروبیک، و هیپرلیپوپروتئینمی سبب افزایش سطوح HDL می شوند.
دلایل کاهش
افزایش تریگلیسرید خون، عوامل ژنتیکی، استعمال دخانیات، کمتحرکی، چاقی، افزایش خطر CHD، هیپو آلفالیپوپروتئینمی ارثی (بیماریTangier)، نقص ApoC – III، هیپرتری گلیسیریدمی، دیابت شیرین کنترل نشده، بیماری هپاتوسلولار، مصرف طولانیمدت برخی داروها همچون قرصهای ضد بارداری، سندرم نفروتیک و بیماری مزمن کلیه سبب کاهش سطوح HDL می شوند.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.