کلسیم سرم برای انجام تعداد زیادی از مسیرهای متابولیسم آنزیمی ضروری است. علاوه بر آن برای انقباض های عضلانی، فعالیت طبیعی قلب، انعقاد خون و انتقال جریان عصبی اهمیتی حیاتی دارد. معمولا جهت بررسی عملکرد پاراتیروئید و متابولیسم کلسیم، مقدار کلسیم کلی خون اندازه گیری می شود. سطح سرمی کلسیم نیز برای بررسی وضعیت بیماران مبتلا به نارسایی کلیه، پیوند کلیه و هایپرپاراتیروئیدی به کار می رود. به طور تجربی، سطح کلسیم سرم تقریبا 0.8 mg به ازای هر یک گرم کاهش سطح آلبومین سرم کاهش می یابد. به همین دلیل، اغلب آلبومین سرم را همزمان با کلسیم سرم مورد بررسی قرار می دهند.
دلایل افزایش
بیماری هایی مانند هایپوپاراتیروئیدی، مسمومیت با ویتامین D، آکرومگالی، هایپرتیروئیدی، بیماری آدیسون، لنفوم، عفونت هایی مانند سارکوئیدوز و سل، تومور متاستاز داده به استخوان، تومورهای مولد PTH مانند سرطان ریه و کلیه و بی تحرکی طولانی مدت، همگی سبب افزایش مقادیر کلسیم خون می شود.
دلایل کاهش
هایپرپاراتیروئیدی، نارسایی کلیه، ریکتز، استئومالاسی، پانکراتیت، آلکالوز، آمبولی چربی، کمبود ویتامین D، سو جذب کلسیم و هایپر فسفاتمی، همگی از عوامل دخیل در کاهش کلسیم خون هستند.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.