یکی از مهمترین و متداولترین روشهای رنگآمیزی در میکروبیولوژی است .
دراین رنگآمیزی، باکتریها بر مبنای رنگ باکتری؛ پس از رنگآمیزی، به دو دستهٔ گرم مثبت وگرم منفی تقسیم میشوند. رنگ باکتری پس از رنگآمیزی به توانایی باکتری در حفظ رنگ اول؛ و به عبارتی به ساختمان دیواره سلولی آن باکتری بستگی دارد. در رنگآمیزی گرم باکتریهای گرم مثبت پس از رنگآمیزی به رنگ بنفش و باکتریهای گرم منفی به رنگ قرمز مشاهده میشوند. هر دو گروه یعنی باکتریهای گرم مثبت و گرم منفی هردو دارای دیواره یاخته هستند ولی فرق بین این دو گروه مربوط به ویژگیهایی است که در ساختمان دیوارهٔ سلولی آنها وجود دارد. اساس ساختمان در دیوارهٔ سلولی باکتریهای گرم مثبت لایهٔ ضخیمی (۵۰ تا ۹۰ ٪ دیواره) از پپتیدوگلیکان (به صورت مش) است، ولی در باکتریهای گرم منفی ضخامت آن به حداقل، (۱۰٪ دیواره) میرسد. رنگآمیزی گرم معمولاً نخستین گام در تشخیص مقدماتی ارگانیسم باکتریایی است.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.