بیلی روبین توتال یکی از محصولات تجزیه هموگلوبین ، است . بیلی روبین غیر کونژوگه آزاد شدیداً غیر قطبی و نامحلول در آب است . بنابراین برای انتقال از طحال به پانکراس از طریق خون ، با آلبومین تشکیل یک کمپلکس می دهد . بیلی روبین درکبد به اسید گلوکرونیک متصل شده و به بیلی روبین گلوکورونیک اسید تبدیل می شود و به صورت محلول در آب از طریق مجاری صفراوی دفع می گردد .
افزایش بیلی روبین در نتیجه افزایش تولید آن در اثر همولیز ( یرقان پیش کبدی ) ، آسـیب پارانشیم کبدی ( یرقان میان کبدی ) و انسداد مجاری صفراوی ( یرقان پس کبـدی ) مشـاهده می شود . همچنین افزایش بیلیروبین به صورت مزمن وارثی، سندرم گیلبرت نامیده میشود که نسبتاً رایج است .در ۶۰ تا ۷۰ درصد نوزادان به دلیل تخریب گلبول های قرمـز و تـأخیر عملکـرد آنـزیم هـا درتجزیه بیلیروبین حاصل از آن ، سطح بیلیروبین افزایش می یابد .
روشهای معمول اندازه گیری بیلی روبین ، مقداربیلی روبین توتال و بیلی روبین مستقیم را انشان میدهد که بیلی روبین مستقیم در واقع اندازه گیری میزان بیلی روبین کونژوگه و محلول در آب است . میزان بیلی روبین غیر کونژوگه را می توان از تفاوت میزان بیلی روبین توتال و مستقیم تعیین نمود.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.