t4 192 diaplus دياپلاس

اندازه گیری غلظت تیروکسین سرم به طور کلی به عنوان یک آزمایش مهم-آزمایشگاهی برای ارزیابی عملکرد تیروئید در نظر گرفته می شود. این اهمیت انگیزه ای برای پیشرفت قابل توجه در روش سنجش است که در سه دهه گذشته رخ داده است. این تکامل رویه ای را می توان از آزمایش تجربی متصل شده به ید (PBI) تا آزمایش آزمایش رادیویی  انجام داد. این روش ایمونواسی آنزیم میکروپلیت ، حساسیت بهینه را در اختیار تکنسین قرار می دهد در حالی که نیاز به چند دستکاری فنی دارد. در این روش ابتدا مرجع سرم ، نمونه بیمار یا کنترل به چاه میکروپلیت اضافه می شود. مزدوج آنزیم-T4 اضافه شده و سپس واکنش دهنده ها مخلوط می شوند. یک واکنش رقابت در بین مزدوج آنزیم و تیروکسین بومی برای تعداد محدودی از سایت های ترکیبی آنتی بادی در محل چاه بی حرکت است. پس از اتمام دوره انکوباسیون مورد نیاز ، آنزیم-تیروکسین مزدوج متصل به آنتی بادی از آنزیم پیوندی – تیروکسین مزدوج جدا می شود آرزو یا تزریق. فعالیت آنزیم موجود در سطح چاه با واکنش با یک بستر مناسب برای تولید نور کم می شود. استفاده از چندین منبع سرمی از غلظت شناخته شده تیروکسین اجازه می دهد تا یک نمودار از فعالیت و غلظت ایجاد شود. از مقایسه تا منحنی پاسخ دوز ، فعالیت یک نمونه ناشناخته می تواند با غلظت تیروکسین ارتباط داشته باشد