پرولاکتین هورمونی می باشد که توسط غده ی هیپوفیزپیشین (آدنوهیپوفیز) ترشح می گردد. در زنان پرولاکتین موجب شیر دهی و در مردان نقش آن نامشخص است. ترشح پرولاکتین تحت تنظیم عوامل آزاد کننده و مهار کننده ی پرولاکتین می باشد که از هیپوتالاموس ترشح می گردند. همچنین هورمون آزاد کننده ی تیروئید (TRH) نیز باعث تولید و تحریک پرولاکتین می شود. در زمان خواب، سطوح پرولاکتین به میزان 2-3 برابر افزایش می یابد و سطح خونی آن به حد پرولاکتین موجود در زنان باردار می رسد. افزایش ناگهانی این هورمون در تحریک شیردهی، استرس، تحریک پستان، بارداری، یا ورزش مشاهده می شود. پرولاکتین در بیماران دچار آدنوم اسیدوفیل یا کروموفوب هیپوفیز مترشحه پرولاکتین افزایش پیدا می کند.
دلایل افزایش
تومور هیپوفیزی مترشحه پرولاکتین، سندرم زین خالی، نارسایی کلیوی، بیماری انفیلتراتیو هیپوتالاموس و ساقه ی هیپوفیز (مانند سارکوئیدوز، گرانولوما)، استرس (همانند تروما، بی اشتهایی عصبی، ورزش شدید، جراحی)، سرطان متاستاتیک غده ی هیپوفیز، سندرم تخمدان پلی کیستیک، سندرم پارانئوپلاستیک، هایپوتیروئیدی، گالاکتوره و آمنوره سبب افزایش سطوح پرولاکتین می شوند.
دلایل کاهش
تخریب هیپوفیز در اثر تومور (کرانیوفارنژیوما) و آپوپلکسی هیپوفیز (سندرم شی هان) سبب کاهش سطوح پرولاکتین می شوند.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.