ویروس هپاتیت D (HDV) به عامل ” هپاتیت دلتا ” شهرت دارد. این ویروس برای اینکه به کبد دسترسی پیدا کند و ایجاد عفونت نمایید باید وارد HBV شود. بیمار باید قبلاً HBV را در خون خود داشته باشد و یا عفونت به طور همزمان واقع شده باشد. در ایالات متحده شایعترین راه انتقال از طریق خون آلوده است. آنتی ژن HDV چند روز پس از آلودگی با روش ایمیونو اسی در خون قابل شناسایی می گردد. همچنین آنتی بادی کل و Anti-HDV IgM در اوایل بیماری قابل سنجش می باشند. افزایش مداوم این آنتی بادیها نشانه عفونت مزمن و یا ناقل بودن بیمار است.
در طی دوره همانندسازی HDV، آنتی ژن آن در کبد و RNA آن در سرم و کبد قابل شناسایی است.
عوامل مداخله گر :
- در سرم های شدیداً لیپمیک و تیتر های بالای RF مثبت، مثبت کاذب مشاهده می شود.
- در روش رادیوایمونواسی (RIA)، تزریق رادیونوکلوئید در هفته قبل از آزمایش ایجاد مثبت کاذب می کند.
- نمونه های دارای فیبرین و همولیز موجب تداخل در آزمایش می گردد.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.