آنزیم GGT معمولاً در کبد،کلیه و پانکراس فعالیت می‌کند. اندازه‌گیری این آنزیم در خون جهت بررسی عملکرد کبد مورد استفاده قرار می‌گیرد در حالی که بالاترین غلظت GGT در کلیه یافت می شود.
حساسیت GGT در مقایسه با تست‌های آلکالین فسفاتاز و ترانس آمینازها (SGOT ،SGPT) جهت تشخیص بیماری‌های کبدی نظیر زردی ناشی از انسداد، Cholangitis (التهاب مجاری صفرا) و Cholecystitis(التهاب کیسه صفرا) بالاتر است.
این آنزیم توسط استخوان و جفت تولید نمی‌شود که این باعث افزایش اختصاصیت آن در برابر تستALP می شود.
برای افتراق بیماری‌های کبدی در کودکان و زنان باردار که آلکالن فسفاتاز و LDH آنها بالا است، تست GGTدر خواست می‌شود.
آنزیم GGT به همراه ALP و CEA، مارکر مفیدی برای تشخیص متاستازهای کبدی از سرطان‌های اولیه کولون و سینه است.
تست GGTبرای تشخیص تخریب سلول‌های کبدی و بیماری‌های مرتبط ناشی از مصرف الکل(افراد معتاد به الکل) نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد؛ زیرا آنزیم GGT به مقدار کم الکل بسیار حساس است.
این تست معمولاً برای افراد مبتلا به بیماری‌های کبدی با علائم زیر درخواست می‌شود:
- ضعف، خستگی
- از دست دادن اشتها
- تهوع و استفراغ
- تورم یا درد شکم
- زردی
- ادرار تیره، مدفوع با رنگ روشن
- خارش
تست های آزمایشگاهی مکمل GGT کدام اند؟
ALP:
این آنزیم در بیماری‌های مختلف کبدی و استخوانی افزایش می یابد، بنابراین درخواست آن به تنهایی، باعث گمراهی در تشخیص بیماری می‌شود.
آنزیم‌هایی که معمولا همراه با بیماری‌های کبدی افزایش می یابند و در کنارGGT درخواست می‌شوند شاملAST:،ALT،LDH و (لوسین آمین پپتیداز LAP(هستند.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.