تستوسترون (17-هیدروکسی-4-آندروستن-3-وان) ، C19 استروئید ، قوی ترین آندروژن ترشح شده طبیعی است. در مردان طبیعی پس از بلوغ ، تستوسترون عمدتا توسط بیضه ها ترشح می شود که فقط مقدار کمی از تبدیل محیطی 4-آندروستن -3 ، 17-دیون (ASD) 2 حاصل می شود. در زنان بزرگسال تخمین زده شده است که بیش از 50٪ تستوسترون سرم از تبدیل محیطی ASD ترشح شده توسط غده فوق کلیه و تخمدان حاصل می شود ، بقیه از ترشح مستقیم تستوسترون توسط این غده ها حاصل می شود. در مردان ، تستوسترون به طور عمده در سلولهای بینابینی لیدیگ و بیضه ، و توسط هورمون تحریک کننده سلول بینابینی (ICSH) یا هورمون لوتئینیزه (LH) هیپوفیز قدامی (معادل زن ICSH) تنظیم می شود . تستوسترون مسئول ایجاد خصوصیات جنسی ثانویه ، مانند اندام های جنسی جانبی ، پروستات ، وزیکول های منی و رشد موهای صورت ، عانه و کمکی است. اندازه گیری تستوسترون در ارزیابی حالات هیپوگنادال بسیار مفید بوده است. افزایش سطح تستوسترون در مردان را می توان در مقاومت کامل به آندروژن (زنانه شدن بیضه) یافت. علل شایع کاهش سطح تستوسترون در مردان عبارتند از: هیپوگنادیسم ، ارکیدکتومی ، استروژن درمانی ، سندرم کلاینفلتر ، هیپوفیز ، و سیروز کبدی .در خانمها به طور معمول سطح تستوسترون بسیار کمتر از مواردی است که در مرد سالم مشاهده می شود. تستوسترون در زن از سه منبع حاصل می شود. این ماده به مقدار کمی توسط غدد فوق کلیوی و استخوان ترشح می شود و در زنان سالم 50-60٪ از تولید تستوسترون روزانه ناشی از متابولیسم محیطی پروهورمون ، به طور عمده آندروستندیون است. دلایل عمده افزایش سطح تستوسترون سرم در زنان شامل تخمدان پلی کیستیک (سندرم استین-لونتال) ، تومورهای تخمدان ، تومورهای فوق کلیوی و هیپرپلازی آدرنال است. ویرلی شدن در زنان با تجویز آندروژن و تولید بیش از حد درون زا تستوسترون همراه است. به نظر می رسد ارتباطی بین سطح تستوسترون سرم و میزان ویرلی شدن در زنان وجود دارد ، اگرچه تقریباً 25٪ از زنان با درجات مختلف ویریلیسم دارای سطح تستوسترون سرمی هستند که در محدوده مرجع زنان قرار دارد. اکثر تستوسترون به انتقال پروتئین ها بستگی دارد ؛ ضعیف به پروتئین اتصال دهنده آلبومین و کورتیزول (25-65٪ زن -45-85٪ مرد) و محکم به گلوبولین متصل به هورمون جنسی (SHBG) متصل می شود (زن 35-75٪ -مرد 14-50٪) 8. بخش کوچکی به عنوان تستوسترون آزاد یا آزاد وجود دارد ، با این حال این فرم از نظر زیست فعال است. بنابراین ، غلظت هورمون آزاد شاخص بهتری از فعالیت بیولوژیکی نسبت به تستوسترون تام است.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.