تب غده‌دار (glandular fever) هم شناخته می‌شود، یک بیماری عفونی است که توسط ویروس اپشتین–بار ایجاد می‌شود. بیشتر افراد در سنین کودکی به این ویروس مبتلا می‌شوند و بیماری‌شان بدون علامت یا کم‌علامت است . در سنین جوانی، بیماری اغلب با تب، گلودرد، لنفادنوپاتی گردن و خستگی همراه است. بیشترِ مبتلایان ظرف دو تا چهار هفته بهبود می‌یابند، اما احساس خستگی ممکن است تا ماه‌ها باقی بماند. کبد و طحال هم گاهی متورم می‌شود[۳] و در کمتر از یک درصد موارد، پارگی طحال رخ می‌دهد.
با آنکه عامل ایجاد بیماری معمولاً ویروس اپشتین–بار (هرپس‌ویروس ۴) و از خانوادهٔ هرپس‌ویروسان است، چند نوع ویروس دیگر نیز ممکن است سبب ایجاد این بیماری شوند. مونونوکلئوز عفونی بیشتر از طریق بزاق و به‌طور بسیار نادر، از طریق منی و خون هم منتقل می‌شود. انتقال ویروس از طریق اشیایی چون لیوان، مسواک، سرفه یا عطسه هم ممکن است. افراد مبتلا ممکن است ویروس را هفته‌ها پیش از ظهور علائم به دیگران انتقال دهند. تشخیص مونونوکلئوز عفونی از طریق علائم بالینی‌اش صورت می‌پذیرد و جهت تاییدِ تشخیص، می‌توان از آزمایش‌های خونی و برخی پادتن‌های خاص استفاده نمود. یکی از یافته‌های آزمایشگاهی، افزایش لنفوسیت‌های خون است که بیش از ۱۰٪ آنها «آتیپیک» هستند. انجام آزمایش مونوسپات (تست پادتن هتروفیل) برای جمعیت عادی به سبب دقتِ تشخیصیِ اندک توصیه نمی‌شود.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.