DHEA و متابولیت کونژوگه سولفاته آن درون کورتکس فوق کلیه و تحت نظارت آدرنوکورتیکوتروپین (ACTH) ساخته و ترشح میشود. DHEA و DHEA-S به یکدیگر قابل تبدیل شدن می باشند. قشر آدرنال تنها محل ساخته شدن این دو هورمون در زنان سالم است. محل اصلی ساخته شدن این دو هورمون در مردان هم درون قشر آدرنال می باشد اما علاوه بر آن حدود 10 تا 25 درصد از DHEA و حدود 5% از DHEA-S از بیضه ها منشأ میگیرند. این دو هورمون ها در حالی که ذاتا آندروژن های ضعیفی می باشند، قادر هستند در بافتهای محیطی به آندروژن های قویتر (مانند آندروستن دیون یا تستوسترون) و استروژنها (مثل استرادیول) تبدیل شوند. در افراد طبیعی غلظت سرمی (براساس مولار) DHEA-S تقریبا 300 تا 500 برابر DHEA است که قسمتی از این اختلاف به دلیل کلیرانس متابولیکی آهسته تر DHEA-S می باشد.
به طوری که نیمه عمر DHEA-S بین 10-20 ساعت ولی نیمه عمر DHEA بین 1-3 ساعت است. DHEA تغییرات شبانه روزی مشابه کورتیزول دارد در صورتی که DHEA-S دارای تغییرات شبانه روزی بسیار جزئی است. DHEA و DHEA-S در هر دو شکل هیپرپلازی مادرزادی آدرنال(CAH) (اشکال11 – بتاهیدروکسیلاز و 21 – بتاهیدروکسیلاز) و نئوپلاسم های مردنمایی آدرنال افزایش پیدا می کنند. در زنانی که علائم هیرسوتیسم دارند بالا بودن DHEA-S پایه و تستوسترون می تواند به دلیل یک علت آدرنالی باشد. در خانم مبتلا به هیرسوتیسم که مقادیر DHEA-S و تستوسترون بدن آن طبیعی است احتمال یک تومور آدرنال بعید خواهد بود.
شایع ترین دلیل بروز علایم مردانگی در دخترانی که در سن بلوغ و پیش از بلوغ هستند، استقرار adrenarche می باشد که یک حالت فیزیولوژیک نشانگر آغاز ترشح آندروژن از آدرنال است. علت کمتر شایع مردنمایی دختران، CAH با شروع دیرهنگام یا نئوپلاسم مردنمایی آدرنال است. در هر سه مورد فوق DHEA-S بالا می رود. در بیشتر بیماران مبتلا به بی کفایتی آدرنال و به خصوص زنان، مقادیر پایه DHEA و DHEA-S بالا است. کاهش قابل توجه مقادیر DHEA و DHEA-S سرم پس از سن 30 سالگی و نتایج تحقیقات نشان داده که ارتباط مثبتی میان سطوح سرمی این دو با نشانگرهای سلامتی در افراد سالخورده وجود دارد و این فرضیه را به وجود می آورد که مکملهای غذایی حاوی DHEA هستند همراه با مونیتورینگ آزمایشگاهی ممکن است کمک کننده باشند.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.