کلراید اصلی ترین آنیون خارج سلولی و اصلی ترین عمل آن حفظ وضعیت الکتریکی خنثی می باشد و بیشتر به صورت نمک سدیم وجود دارد. به دلیل حفظ وضعیت الکتریکی خنثی با کاهش سدیم (کاتیون) مقدار آن کاهش می یابد و با افزایش آن افزایش پیدا می کند. به طور مثال وقتی آلدوسترون بازجذب سدیم را افزایش می دهد، برای حفظ حالت الکتریکی خنثی، کلراید هم از سدیم پیروی می نماید. به دلیل این که آب با سدیم و کلراید حرکت می کند، کلراید بر تعادل آب نیز اثر گذار می گذارد. کلراید جزء الکترولیت ها می باشد و به تنهایی اطلاعات زیادی از آن حاصل نمی شود.
دلایل افزایش
اختلال عملکرد کلیه، هایپرپاراتیروئیدی، اکلامپسی، آلکالوز تنفسی، سندرم کوشینگ، اسیدوز توبولر کلیوی، اسیدوز متابولیک، تزریق زیاد محلول سالین نرمال و کم آبی (دهیدراسیون) سبب افزایش سطوح کلراید (هایپرکلرمی) می شوند.
دلایل کاهش
هایپوکالمی، درمان با دیورتیک ها، سوختگی ها، پرآبی بدن (اورهیدراسیون)، نفریت همراه با دفع نمک، بیماری آدیسون، آلکالوزمتابولیک، اسیدوز تنفسی مزمن، استفراغ با ساکشن طولانی مدت معده، سندرم ترشح هورمون آنتی دیورتیک نامناسب (SIADH) و نارسایی احتقانی قلب سبب کاهش سطوح کلراید می شود.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.