موارد مصرف
آمپی‌سیلین یکی از داروهای خانواده پنی سیلینها و از دسته بتالاکتامها است. این دارو همانند آموکسی‌سیلین از رده آمینوپنی‌سیلین‌ها است و خصوصیات مشابهی با آموکسی‌سیلین دارد اما جذب خوراکی به مراتب کمتری دارد لذا در درمان عفونتهای گوارشی و ادراری یا به صورت تزریقی مصرف می‌شود.
مکانیزم اثر
این دارو با اتصال به پروتئین متصل شونده به پنی‌سیلین (PBP) باعث مهار ترانس پپتیدازها می‌شود و باعث ممانعت از ساخت پپتیدو گلیکان‌های دیواره سلولی باکتری و تخریب دیواره سلولی باکتری می‌شود. آمپی‌سیلین به بتالاکتاماز حساس است و باکتریهای تولیدکننده بتالاکتاماز در برابر آن مقاومند.
اثر ضدمیکروبی
این دارو علاوه بر عملکردی که همانند پنی‌سیلین دارد به علت تغییرات شیمیایی‌اش طیف ضد میکروبیش گسترش یافته و توانایی اثر بر تعدادی از باکتریهای گرم منفی را نیز دارد.
باکتریهای گرم مثبت حساس
- استرپتوکوکها
- پنوموکوک حساس به پنی‌سیلین
- انتروکوک فکالیس
- گونه‌های استافیلوکوک غیرتولیدکننده بتالاکتاماز
- لیستریا (برخلاف پنی‌سیلین این باکتری بسیار حساس به آمپی‌سیلین است)
باکتریهای گرم منفی حساس
(انواع غیرتولیدکننده بتالاکتاماز)
- هموفیلوس آنفلوانزا
- نیسریا مننژیتیدیس
- نیسریا گونوره
- ای-کولای
- پروتئوس میرابیلیس
- سالمونلاها
- به‌طور کلی در مورد باسیل‌های گرم منفی قویتر از پنی‌سیلین است.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.