فسفر در بدن به شکل فسفات وجود دارد. سطح فسفات توسط سوخت و ساز کلسیم، هورمون پاراتیروئید، دفع کلیوی و تا حدی هم جذب روده ای تعیین می شود. همواره باید در نظر داشت که یک رابطه معکوس بین فسفر سرم و کلسیم وجود دارند به گونه ای که افزایش یکی سبب کاهش دیگری شده و بالعکس. هورمون پاراتیروئید جذب کلیوی فسفات را کاهش داده و در مقابل ویتامین D تا اندازه کمی باعث جذب روده ای فسفات می گردد.
دلایل افزایش
بیماری هایی مانند هایپوپاراتیروئیدی، آکرومگالی، سارکوئیدوز، آنمی همولیتیک، هایپوکلسمی و متاستاز استخوانی سبب افزایش سطح فسفر سرم می شوند. از سوی دیگر افزایش مصرف فسفات در رژیم غذایی نیز سبب افزایش سطح موقتی آن می شود.
دلایل کاهش
هایپرپاراتیروئیدی، هایپرکلسمی، هایپرانسولینیسم در کودکان، الکلیسم مزمن، سپسیس با باکتری های گرم منفی، مصرف مداوم آنتی اسید و کافی نبودن فسفر در رژیم غذایی همگی از عوامل کاهش دهنده سطح فسفات در بیماران هستند.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.