اسید اوریک ترکیبی نیتروژنی می باشد که حاصل تجزیه نهایی کاتابولیسم پورین (یکی از اجزاء سازنده DNA) می باشد. 25 درصد اسید اوریک از طریق روده و 75 درصد آن از طریق کلیه ها دفع می شوند. سطوح بالای اسید اوریک (هایپراوریسمی) می تواند نشان دهنده ی نقرس باشد که این بیماری نوعی آرتریت ناشی از رسوب کریستال های اسید اوریک در بافت اطراف مفصل می باشد. افزایش سطح اسید اوریک ادرار، اوریکوزوری نامیده می شود. اسید اوریک می تواند در ادرار فوق اشباع و کریستالی گردد و سنگ های ادراری را تشکیل دهد که می توانند سیستم کلیوی را مسدود سازند.
دلایل افزایش
داروهای اوریکوزوریک، مسمومیت با سرب، نقرس، شیمی درمانی سرطان، سرطان متاستاتیک، مولتیپل میلوما، رژیم غذایی غنی از پورین و لوسمی ها می توانند سبب افزایش سطح اسید اوریک در ادرار گردند.
دلایل کاهش
مصرف مزمن الکل، اسیدوز، بیماری کلیه و اکلامپسی می توانند باعث کاهش اسید اوریک ادرار شوند.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.