آلفا-فتوپروتئین (AFP) یک گلیکوپروتئین با وزن مولکولی 70 kDA است. AFP به طور معمول در طی رشد جنین توسط سلولهای کبدی ، کیسه زرده و به میزان کمتری توسط دستگاه گوارش تولید می شود. غلظت سرم در دوازده هفته حاملگی به حداکثر میزان 10 میلی گرم در میلی لیتر می رسد (1). این سطح اوج پس از یک سال پس از زایمان به تدریج به کمتر از 25 نانوگرم در میلی لیتر کاهش می یابد. پس از آن ، سطح به کمتر از 10 نانوگرم در میلی لیتر کاهش می یابد. افزایش سطح AFP در بیماران مبتلا به هپاتاتوم اولیه و تومورهای جوانه مشتق شده از کیسه زرده دیده می شود. AFP مفیدترین نشانگر برای تشخیص و مدیریت کارسینوم سلولهای کبدی است (2). AFF در زنان باردار نیز افزایش می یابد. وجود غلظت غیرمعمول AFP در زنان باردار یک نشانگر خطر برای سندرم داون ایجاد می کند (3) ، در این روش ابتدا کالیبراتور AFP ، نمونه بیمار یا کنترل به یک چاه آغشته به استرپتاویدین اضافه می شود. آنتی بادی های مونوکلونال و آنزیمی بیوتینیله دار (که در برابر اپی توپ های متمایز و مختلف AFP کارگردانی می شوند) اضافه می شوند و مواد فعال مخلوط می شوند. واکنش بین آنتی بادی های مختلف AFP و AFP بومی ، یک مجموعه ساندویچی را تشکیل می دهد که با استرپتاویدین پوشانده شده به چاه متصل می شود. پس از اتمام دوره انکوباسیون مورد نیاز ، آنزیم اتصال آنتی بادی آنزیم-AFP با آمپول از آنژیم اتصال یافته آنزیم AFP جدا می شود یا دکتانت فعالیت آنزیم موجود در سطح چاه با واکنش با یک بستر مناسب برای تولید رنگ کم می شود. به کارگیری چندین منبع سرمی از سطح آنتی ژن شناخته شده کارسینوآمبریک (AFP) اجازه می دهد تا یک منحنی پاسخ دوز فعالیت و غلظت ایجاد شود. . از مقایسه تا منحنی پاسخ دوز ، فعالیت یک نمونه ناشناخته می تواند با غلظت AFP ارتباط داشته باشد.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.