آنتی بادی ضد DNA
ANTI-DNA ANTIBODY
مقادیر طبیعی
منفی : < IU/ML 70
مقدار مرزی : < IU/ML 70-200
مثبت : < IU/ML 200
کاربرد
ANTI-DS-DNA برای تشخیص و پیگیری لوپوس و اریتماتوس سیستمیک (SLE) مفید است.
توضیح آزمایش
این انتی بادی تقریبا در 80-65 درصد بیماران مبتلا SLE وجود دارد و به ندرت در بیماری های دیگر دیده میشود. تیتر های بالای ان مشخصه ی SLE میباشند. سطوح متوسط تا پایین ان ممکن است در بیماری ها روماتیک و هپاتیت مزمن , منونوکلئوز عفونی و سیروز صفراوی دیده شود. در درمان موفق SLE تیتر این انتی بادی کاهش می یابد و در صورت وخیم تر شدن SLE و بخصوص شروع گلومرولونفریت لوپوسی تیتر ان کاهش می یابد. سطوح نزدیک به منفی در بیماران مبتلا به SLE نهفته دیده میشود.
انتی بادی ضد DNA زیر گروهی از انتی بادی های ضد هسته ای (ANAS ) است. دو نوع از این انتی بادی وجود دارد . اولی و شایع ترین ان ANTI-DS-DNA و دومی انتی بادی علیه DNA تک رشته ای ANTI-SS-DNA است. دومی برای SLE حساسیت و اختصاصیت کمتری دارد ولی در سایر بیماری های خود ایمنی مثبت است. این کمپلکس های انتی بادی – انتی ژن در بیماری های خود ایمنی علاوه بربداشتن جنبه ی تشخیصی از شرکت کنندگان اصلی در روند بیماری هم میباشند . سیستم کمپلمان هم شامل این کمپلکس ها میشود که ممکن است موجب اسیب موضعی یا سیستمیک به بافت شود.
روش های RIA متعددی بای اندازه گیری انتی بادی های ضد DNA وجود دارد. روش فار قدیمی ترین روش است و نسبت به ازمایش سلول LE حساسیت بیشتری دارد . این روشANTI-DS-DNA و ANTI-SS-DNA را شناسایی میکند در نتیجه اختصاصیت ان بالا نیست.
عوامل مداخله گر
اسکن رادیواکتیو که تا یک هفته قبل از ازمایش انجام شده باشد ممکن است موجب سطوح پایین این انتی بادی شوند.
هیدرالازین و پروکائین امید داروهایی میباشند که ممکن است موجب سطوح پایین این انتی بادی شوند.
روش کار و مراقبت از بیمار
قبل از نمونه گیری
-
روش کار را برای بیمار توضیح دهید.
-
به بیمار بگویید که نیاز به ناشتایی نیست.
هنگام نمونه گیری
-
یک لوله ی در قرمز را از خون وریدی پر کنید .
بعد از نمونه گیری
-
محل خونگیری را فشار دهید یا ز پانسمان فشاری استفاده کنید.
-
محل خونگیری را از نظر خونریزی بررسی کنید.
